Bilirsen

Yaratanım yaratmış güldür insan dalında
Herkes başka güzeldir bakmasını bilirsen
Bülbülün feryadı var her insanın halında
Yüreklere sel olup akmasını bilirsen

Belki bir simge gibi takılırsın yakamda
Sen var bin mânâ çıkart bu dediğim şakamda
Yerim olsun istersen gönül ile makamda
Zirve her zaman güzel çıkmasını bilirsen

Sevgi çemberi sarsın doldur köşe bucağı
Odaları ısıtır şenlendirir sıcağı
Gönlümüz insanlığa olsun sevgi ocağı
Mum da güneş olur ki yakmasını bilirsen

Zorlukları aşarsın akıl sende sermaye
Bulduğunda hedefin mükâfatıdır paye
Oturduğun koltukta hakkı et sen himaye
Herkes hürmet gösterir kalkmasını bilirsen

Dal meyveye eğilir yükünden olsa gerek
Kırılmasın engelle ona direk vererek
Çekirdek hayat bulur o toprağa girerek
Fidanlar orman olur dikmesini bilirsen

Bülbül ne çile çeker aşkı gül olduğundan
Muhabbetti şakımak dert ile dolduğundan
Çiçeğe ot diyorlar kuruyup solduğundan
Yâr başına taç olur takmasını bilirsen

Zamanı iyi kullan günler boşa gitmeden
Hesabını sağlam yap kârdan zarar etmeden
Benim diye sevinme en son işin bitmeden
Engel kolay aşılır yıkmasını bilirsen

Yerli kaya sökülmez taş yerinde ağırdır
Hakk’a teslim olanın kulakları sağırdır
İlme hizmet edenin aştığı yol çığırdı
Okuyarak anlayıp sökmesini bilirsen

Eğer göz görmez ise güneşe kör bakıyor
Dağların zirvesine kuş kanatla çıkıyor
BEKİR de yılan gibi sürünerek akıyor
Sermayedir adamlık ekmesini bilirsen


Not: Bu şiir Bekir Akbulut (Ozan İhlasi) tarafından aktarılmıştır.

Bu Şiiri Arkadaşınıza Tavsiye Edebilirsiniz                                                 Yazdır

Şiir Hakkında Görüş/Hata/Düzeltme Bildirmek İstiyorum

[<<-Geri ]